Het geval van Adam’s vreemde genen
Zecharia Sitchen

 

Vertaling

 

 

Originele bron :http://www.sitchin.com/adam.htm

Vertaling : http://www.dossierx.nl/index.php/content/view/425/ (Peter Willems, voor Dossier X)


Sensationele ontdekking in menselijk genoom.
Naar wiens evenbeeld was Adam – het prototype van de moderne mens, Homo sapiens - geschapen? De Bijbel beweert dat de Elohim zeiden: "Laten wij mensen maken die ons evenbeeld zijn, die op ons lijken.” Maar als men de voorlopige verklaring voor raadselachtige genen die de mens bezit zou accepteren, aangeleverd toen men de ontcijfering van het menselijke genoom aankondigde, werd het pleit beslecht door een groep bacteriën!

"Bescheidenheid" was het woord dat overwegend gebruikt werd door de wetenschappelijke teams en de media om de belangrijkste vinding te beschrijven. De mens bestaat niet uit 100.000-140.000 genen (de stukjes DNA die coderen voor de productie van aminozuren en proteïnen) maar slechts uit zo’n dikke 30.000; weinig meer dan het dubbele aantal genen van een fruitvlieg (13.601) en nauwelijks vijftig procent meer dan de rondworm (19.098 genen). Een aardige tegenvaller voor het topje van de genetische Boom des Levens!

Sterker nog, er was nauwelijks iets unieks aan de menselijke genen. Ze zijn vergelijkbaar met, niet de veronderstelde 95 procent, maar met bijna 99 procent van de chimpansees én met 70% van de muis. De menselijke genen met gelijksoortige functies, bleken identiek te zijn aan genen van andere gewervelde dieren, ongewervelden, planten, schimmels en zelfs gist.
De bevindingen bevestigden niet alleen dat er één bron van DNA was voor al leven op aarde, ze stelden de wetenschappers ook in staat om het evolutionaire proces (hoe de complexe organismen, genetisch gezien, uit eenvoudigere evolueerden door genen van een lagere levensvorm op te nemen) te achterhalen, dat zijn hoogtepunt vindt in de Homo sapiens.

Ontdekking met vraagtekens.
Hier was het, in het achterhalen van de verticale evolutionaire lijn in het menselijke en de andere geanalyseerde genomen, dat de wetenschappers tegen een raadsel opliepen. De “head-scratching discovery by the Public Consortium,” zoals Science het noemde, was dat het menselijke genoom 223 genen bevat die niet de vereiste voorgangers op de genetische evolutionaire boom hebben. Hoe verwierf de mens een dergelijke hoeveelheid raadselachtige genen?

In de evolutionaire lijn van bacteriën via ongewervelden (zoals van gist, wormen, vliegen of mosterdplanten die zijn ontcijferd) naar gewervelde dieren (muizen, chimpansees) en tenslotte moderne mensen, zijn deze 233 genen geheel afwezig in de ongewervelde fase.
Zodoende kunnen de wetenschappers hun aanwezigheid in het menselijke genoom verklaren door een "tamelijk recente (in evolutionaire tijdschaal), waarschijnlijke horizontale overdracht van bacteriën". Met andere woorden: vrij recent verwierven de moderne mensen 223 extra genen niet door geleidelijke evolutie, niet verticaal in de Boom des Levens, maar horizontaal, als een zijdelingse toevoeging van genetisch materiaal van bacteriën...

Een immens verschil
In eerste instantie lijkt het dat 233 genen geen groot verschil is. Echter, één gen anders maakt al een groot verschil voor elk individu. Dan is een verschil van 233 genen een immens verschil voor een soort als de onze. Het menselijke genoom bestaat uit ongeveer drie miljard nucleotiden (de letters A-C-T-G, de initialen van de vier nucleïnezuren die de basis vormen voor al het leven op aarde).
Hiervan is slechts iets meer dan 1 procent gegroepeerd in functionele genen (elk gen bestaat uit duizenden letters/nucleïnezuren). Het verschil tussen 2 individuele personen bestaat uit ongeveer 1 op de duizend letters uit het DNA-alfabet. Het verschil tussen de mens en de chimpansee is minder dan 1 procent, en 1 procent van 30.000 genen is 300.
Dus, 233 genen is meer dan tweederde van het verschil tussen jou, mij en een chimpansee! Een analyse van de functies van deze genen via de proteïnen waarvoor zij coderen (geleid door het Public Consortium Team en gepubliceerd in het blad Nature) toont aan dat zij niet alleen proteïnen omvatten die betrokken zijn bij belangrijke fysiologische processen maar ook bij psychiatrische functies. Bovendien zijn ze verantwoordelijk voor belangrijke neurologische enzymen die alleen voortkomen uit het mitochondriale deel van het DNA - het zogenaamde Eva-DNA, dat de mens erfde via de “moeder-lijn”, vanaf de eerste “Eva”. Die vondst alleen al wekt twijfel met betrekking tot de theorie van de “bacteriologische invoeging”

Een wankele Theorie
Hoe zeker zijn de wetenschappers dat zulke belangrijke en complexe genen, zo’n enorm menselijk voordeel, tamelijk recent werden verkregen door toedoen van besmettelijke bacteriën?
"Het is een sprong die de huidige evolutietheorieën niet volgt," zegt Steven Scherer, directeur van het Humane Genome Sequencing Centre in het Baylor College of Medicine.
"Wij identificeerden geen sterk geprefereerde bacteriële bron voor de vermeende horizontaal overgebrachte genen," verklaart het rapport in Nature. Het Public Consortium Team dat een gedetailleerd onderzoek leidt, ontdekte dat zo’n 113 genen (van de 223) "wijdverspreid zijn onder bacteriën." Hoewel zij in ongewervelden volledig afwezig zijn. Een analyse van de eiwitten waarvoor die raadselachtige genen codeerden toonde aan dat van de geïdentificeerde 35, er slechts tien tegenhangers hadden in gewervelde dieren (variërend van koeien en knaagdieren tot vissen); 25 van de 35 waren uniek voor mensen. "Het is niet duidelijk of het een overdracht was van bacteriën naar de mens of van de mens naar bacteriën," zo citeerde Science de co-director van het Washington University’s Genome Sequencing Center, Robert Waterson. Maar als de mens deze genen aan bacteriën gaf, waar verwierf de mens die genen dan, om maar eens mee te beginnen?

De Rol van de Anunnaki
Lezers van mijn [Sitchin, red.] boeken zullen nu wel glimlachen, want zij weten het antwoord. Zij weten dat de bijbelse verzen die de vorming van Adam behandelen slechts een compacte weergave zijn van veel gedetailleerdere Soemerisch en Akkadische teksten die gevonden zijn op kleitabletten waarin de rol van de Elohim in Genisis wordt uitgevoerd door de Anunnaki, "zij die van Hemel naar Aarde kwamen". Zoals gedetailleerd in mijn boeken staat geschreven (om te beginnen met “De 12de Planeet” (1976) en nog meer in “Aan Genisis voorbij” en “The Cosmic Code”) kwamen de Anunnaki ongeveer 450.000 jaar geleden naar de Aarde vanaf de planeet Nibiru - een lid van ons eigen zonnestelsel wiens grote baan het eens in de 3.600 jaar in ons deel van het heelal brengt. Zij kwamen hier omdat zij een behoefte hadden aan goud, waarmee ze hun afnemende atmosfeer beschermden. Uitgeput en met behoefte aan hulp in de goudmijnbouw stelde hun belangrijkste wetenschapper Enki voor dat zij van hun genetische kennis gebruik maakten om de nodige primitieve arbeiders te creëren. Toen de andere Anunnakileiders vroegen: Hoe kunt u een nieuw wezen creëren, antwoordden hij: “Het wezen dat wij nodig hebben bestaat al; alles wat we moeten doen is er ons teken op te zetten.”

Dat was zo’n 300.000 jaar geleden. Wat hij in gedachten had was het genetisch “upgraden” van de bestaande hominiden, die reeds op aarde waren, door enkele genen van de geavanceerdere Anunnaki toe te voegen. Dat de Anunnaki, die al 450.000 jaar geleden in ruimte kon reizen, de genetische wetenschap bezaten (waarvan wij nu aan de drempel staan) is niet alleen duidelijk uit de daadwerkelijke teksten maar ook door talrijke uitbeeldingen waarin de dubbel-schroef van DNA wordt weergegeven als ineengestrengelde Serpenten (een symbool dat nog steeds voor geneeskunde wordt gebruikt).

Toen de leiders van Anunnaki het project (zoals weergalmd in het bijbelse "Laten wij mensen maken die ons evenbeeld zijn, die op ons lijken”) goedkeurden, begon Enki met de hulp van Ninharsag, de belangrijkste medische functionaris van de Anunnaki, aan een genetisch proces waarin hij genen van Anunnaki toevoegde en combineerde met die van de reeds bestaande hominiden. Toen na veel vallen en opstaan, dat op een adembenemende wijze is beschreven en geregistreerd in de antieke oudheid, een "perfect model" werd bereikt, hield Ninharsag hem omhoog en schreeuwde: "Mijn handen hebben het gemaakt!" Een oude kunstenaar beeldde de scène uit op een cilinderverbinding.

En dat, stel ik voor, is hoe wij de unieke extra genen hebben verkregen. Het was naar het beeld van de Anunnaki, niet van de bacteriën, dat Adam en Eva werden geschapen.

Een kwestie van extreme significantie
Tenzij verder wetenschappelijke onderzoek onomstotelijk kan vaststellen dat de enige mogelijke bron van de extra genen inderdaad bacteriën zijn, en tenzij dan ook is aangetoond dat de besmetting ("horizontale overdracht") van bacteriën naar de mens ging, en niet van de mens naar bacteriën, is de enige andere beschikbare oplossing diegene die aangeboden is door de Soemerische teksten, millennia geleden. Tot die tijd zullen de raadselachtige 223 vreemde genen overblijven als alternatief - en als een onderbouwing door moderne wetenschap voor de Annunaki en hun genetische prestaties op aarde.

 

Souls of Distortion © 2006

Home: www.soulsofdistortion.nl