Hoofdstuk 12 Ontwaken

 

De geschiedenis herschreven

De geschiedenis heeft aangetoond dat Edgar Cayce gelijk heeft gekregen met veel van de voorspellingen die hij heeft gedaan. Zo voorspelde hij dat Atlantis zou worden ontdekt en dat de Atlantische kennis op aarde zou terugkeren. De grootste en meest veelbelovende archeologische ontdekking werd aangekondigd in dezelfde week dat dit laatste hoofdstuk geschreven werd. Dus de timing lijkt precies goed om wat eindconclusies te trekken.

Over de hele wereld zoeken onderzoekers naar de restanten van de beschavingen van Atlantis, Mu en Lemuria en hun onderzoekingen zijn al succesvol geweest. Onder water zijn bouwwerken en zelfs piramiden, mogelijk de restanten van Mu, gevonden in de wateren van de Japanse eilanden Okinawa and Yonaguni. Deze bouwwerken moeten tenminste 12.500 jaar oud zijn omdat ze gevonden zijn op de zeebodem die niet eerder onderwater liep dan aan het einde van de laatste ijstijd, zo rond 10.500 v.Chr. Een opmerkelijke aankondiging werd op 15 november 2004 gemaakt door Robert Sarmast die een persconferentie hield om bekend te maken dat de stad van Atlantis gevonden was in de wateren van Cyprus, precies op de locatie waar Plato haar gedacht had.

We zullen in de toekomst zeer waarschijnlijk nog veel meer te horen krijgen van deze laatste ontdekking van Atlantis. Hoewel er nog geen echte artefacten of andere fysieke bewijzen boven water gekomen zijn, is het niet vooringenomen om te concluderen dat Atlantis geen mythe is en dat Edgar Cayce het bij het rechte eind heeft gehad met zijn voorspelling over de ontdekking van Atlantis.

Dit is hoe ik denk dat in de toekomst onze geschiedenisboeken herschreven zullen worden m.b.t. de ondergang van Atlantis. Zeker wanneer ik daarbij het werk van Edgar Cayce, David Wilcock, Robert Sarmast, Drunvalo Melchizedek en andere bronnen in ogenschouw neem:

een wereldwijde catastrofe in de vorm van een poolverschuiving heeft zo rond 10.500 v.Chr. geleid tot de vernietiging van een hoogstaande cultuur op het continent van Atlantis. De dreiging van de poolverschuiving was lang bekend voordat deze  feitelijk plaatsvond. Hierdoor waren veel inwoners van Altantis in staat om naar andere delen van de aarde te vluchten voordat de catastrofe toesloeg. Veel inwoners van Atlantis vluchtten naar Noord- en Zuid-Amerika en het Midden-Oosten, in het bijzonder naar Egypte. Het is een significant feit dat bijna ieder geloof zondvloedmythen kent die te vergelijken zijn met het bijbelse verhaal van Noach en zijn ark. Er zijn wereldwijd tenminste 230 culturen bekend met dergelijke verhalen over een vloedgolf. De meest waarschijnlijke verklaring waarom deze vloedgolfverhalen in alle religies van de wereld opdoemen, is omdat ze gebaseerd zijn op het echte historische feit van de overstroming van Atlantis. Overlevenden van de vloedgolf hielpen om nieuwe beschavingen over de wereld op te zetten. De eerste was de Soemerische cultuur, de oudste en meest bekende beschaving op aarde, die plots uit het Stenen Tijdperk opdoemde. Historici hebben vandaag de dag geen verklaring waarom de Soemerische cultuur in zo’n korte tijd tot zo’n hoogte kon uitstijgen.

De enige tekenen van Atlantis stammen af van Plato (427-347 v.Chr.). Plato vernam van Atlantis via verhalen van de Griek Solon (638- 559 v.Chr.), een van de zeven wijzen van Griekenland. Solon op zijn beurt had over Atlantis gehoord uit verhalen van de Egyptische priester Sonchis. Na zijn bezoek aan Egypte schreef laatstgenoemde een heldendicht getiteld “Atlantikos”, een onafgemaakt manuscript dat 150 jaar later in handen van Plato zou vallen Hij zou deze bron gebruiken als basis voor twee boeken te weten ‘Timaeus’ en het onafgemaakte ‘Critias’. Deze boeken zijn de enige referenties die we vandaag de dag hebben over het mythologische verloren geraakte continent. De mogelijkheid dat Atlantis echt heeft bestaan, heeft veel mensen door de eeuwen geïntrigeerd.

De readings van Edgar Cacye vermeldden dat de migraties van inwoners van Atlantis plaatsvonden in verschillende tijdvlakken. In de Cayce readings staat dat de inwoners van Atlantis in 28.000 v.Chr. vanuit zowel het oosten als het westen Amerika binnengingen. De laatste en grootste migratie vond plaats in de jaren voorafgaand aan het jaar 10.000 v.Chr. vanwege de door velen geanticipeerde poolverschuiving. De meerderheid van de vluchtelingen vluchtte naar Noord-Amerika en werd de autochtone Iroquois indianenstam.

Genetisch onderzoek naar de oorsprong van het menselijk mitochondrisch DNA dat door Gregory L. Little in augustus 2001 werd uitgevoerd, lijkt nu de verhalen van Edgar Cayce te bevestigen. Van mitochondrisch DNA wordt aangenomen dat het een restant is van een bacterie die de menselijke cel binnendrong gedurende onze lange tijdlijn in de evolutie en sindsdien symbiotisch samenleeft binnen de menselijke cel. Mitochondriën hebben hun eigen DNA, het mtDNA, dat alleen via de vrouwelijke geslachtslijn wordt doorgegeven. In de menselijke cel komen ongeveer 39 verschillende mtDNA-clusters voor, de zogenaamde haplogroepen. Het mtDNA heeft een zeer trage evolutiesnelheid en is in de afgelopen paar duizend jaar nagenoeg niets veranderd. Dit mtDNA is daarom erg geschikt om de oorsprong en migraties van culturen over de gehele wereld te traceren. Onderzoekers nemen nu aan dat de Atlantiërs drager waren van de X-type haplogroep mitochondrische DNA, waarvan de oorsprong getraceerd kan worden naar dezelfde regio’s en tijdstippen in de geschiedenis die overeenkomen met de massale migraties zoals Edgar Cayce die afgegeven heeft. Daarbij komt dat de verspreiding van het B-type haplogroep overeenkomt met de verhalen van Edgar Cayce over de verspreiding en migratie van de beschaving van Mu.
(1)

Cayce vermeldde dat er naast Atlantische beschaving ook nog een andere hoge beschaving heeft bestaan namelijk die van Lemuria of Mu welke zich bevond in de zuidelijk Grote Oceaan, tussen Noord-Amerika en Azië. De cultuur van Lemuria stortte in en werd vernietigd rond 50.000 v. Chr en haar overlevenden vluchtten naar landen als China en Japan.
De laatste eeuw hebben veel wetenschappers de Indiase vedische geschriften bestudeerd omdat er opvallende parallellen bestaan tussen de kennis uit deze geschriften en de kwantumwetenschap. Fritjof Capra schreef in 1975 het boek ‘The Tao of Physics’ (vert; de Tao van de Fysica) en hij bestudeerde in detail de parallellen die op meer dan toeval bleken te berusten. De natuurkundige Paul La Violette die de subkwantum kinetica ethertheorie ontwikkelde (zie hoofdstuk 6 ‘Ether vibraties’), is ervan overtuigd dat zijn subkwantum kinetica theorie, die de schepping van materie verklaart als staande golven in de ether, weerspiegeld wordt in vele, zo niet alle oude scheppingsverhalen. Er is sprake van sterke overeenkomsten tussen het Hindoe scheppingsverhaal van Vishnu, de Egyptische mythe van Atum, de mythe van Isis en Osiris, tot de Griekse mythe van Zeus en het Babylonische scheppingsverhaal de Enuma Elish. La Violette is er zelfs van overtuigd dat zijn fysica als een metafoor terug te vinden is in de toekomstvoorspellende kaarten van de Tarot en de tekens van de Dierenriem.

De oude scheppingsverhalen beelden overeenkomstige verhalen van de oorlogen van de hemelse goden uit die de orde uit de chaos proberen te herstellen. Volgens La Violette is de betekenis van deze oorlogen dat zij een metafoor zijn voor de tweede wet van de thermodynamica, de strijd van orde over entropie. Deze ‘hemelse goden’ zijn in constant gevecht om de orde in de chaotische fluctuaties die zich voordoen in de oertoestand van de ether, te herstellen. Veel van deze mythen spreken ook over slangen en draken die betrokken zijn bij deze gevechten. Naar mijn mening symboliseren deze slangen de Phi-spiralen van licht die tevoorschijn komen als stabiele staande golven uit de ether, zodra de entropie overwonnen is en de goden verslagen zijn.
Een ander terugkerend thema in deze oude scheppingsverhalen wordt gevormd door de oerwateren die al bestonden voor de schepping. Deze wateren zijn metaforen voor de ether zelf. Het is uit deze oerwateren dat de schepping van het universum stamt. Het scheiden van de rustige oerwateren, zoals vermeld in de scheppingsverhalen, is de metafoor die vertelt hoe de evenwichtstoestand van de ether en de wetten van entropie lokaal verstoord kunnen worden door de natuurlijk voorkomende fluctuaties in de ether en wel zodanig dat op het moment dat deze fluctuaties een kritische drempel bereiken zich een stabiele golfvorm kan vormen, de elektromagnetische staande golf, ofwel licht.

Zelfs het boek Genesis spreekt over de Geest van God die over het water zweeft en hoe Hij de wateren scheidt van de wateren. God sprak ‘laat er licht zijn en er was licht’!

In ‘Genesis of the Cosmos’ schrijft Paul La Violette tot slot:            ‘

'De ontdekking van geavanceerde wetenschap in de oude mythen en overgeleverde kennis moet ons een reden geven om te pauzeren en een bredere zienswijze aan te nemen van moderne prestaties, om ons te realiseren dat we misschien wel eens niet de eerste wetenschappelijk geavanceerde cultuur zouden kunnen zijn die deze aarde bewoont’.

Ik geloof dat de meest logische verklaring waarom geschriften die duizenden jaren oud zijn wetenschappelijke kennis bevatten die de huidige wetenschappers voor raadsels stelt, is dat de bron van deze kennis zeer waarschijnlijk terugvoert naar de overlevenden van eerdere beschavingen die een wetenschappelijk niveau bereikt hadden dat gelijk was aan het onze. Vandaag de dag geloven wij dat onze huidige beschaving het hoogtepunt van de evolutie is. De ontdekking van een antieke wetenschap die we nog maar net beginnen te doorgronden, in combinatie met de archeologische ontdekkingen van onder water gelegen bouwwerken die eens toebehoorden aan culturen die duizenden jaren ouder zijn dan de Soemerische cultuur, dwingen ons echter te ontwaken uit onze droom.

Dezelfde redenatie volgend zou ook de Egyptische cultuur een oorsprong kunnen hebben gehad die terugvoert naar Atlantis. De wetenschappelijke feiten die ontdekt zijn over de Grote Piramide op het plateau van Gizeh maken het zeer onwaarschijnlijk dat de piramide als een graftombe voor farao Khufu gebouwd werd door de late Egyptische dynastie. Alleen een hoog ontwikkelde cultuur als die van Atlantis zou toegang kunnen hebben gehad tot een technologie en een wetenschap die de bouwers in staat stelden de Grote Piramide te construeren met dergelijke mathematische en astronomische precisie. Dus het zou goed kunnen dat de overlevenden van Atlantis de stichters zijn van de Egyptische cultuur ten tijde van de ‘Zep Tepi’ of ‘Eerste Tijd’, zo’n 10.500 jaar v.Chr. zoals Edgar Cayce heeft gesuggereerd.

De Amerikaanse culturen van de Azteken, de Inca’s en de Maya’s en de autochtone culturen van Noord-Amerika, de inheemse indianen, verbazen wetenschappers nog steeds. Hoewel hier de link tussen de Maya’s en Atlantis moeilijker valt aan te tonen, omdat de Maya-cultuur uit het vorig millennium stamt, blijft het feit dat ze bijzonder goede observatoren waren van de nachtelijke hemel en dat ze op de hoogte waren van de precessie van de equinoxen, de cycli van de zonneactiviteit alsmede van de omlopen van onze planeten, die geleid heeft tot de Maya Lange-Tellingkalender. Om precessie te begrijpen, moeten de Maya’s in staat zijn geweest om op te merken dat de posities van de sterren aan de hemel langzaam met 1 graad in de 72 jaar veranderden. Dit is een erg kleine verandering aan de hemel om met het blote oog waargenomen te worden over een zo lange tijdspanne! En dan is er nog hun kalender voor Venus die tot op 2 uur per 500 jaar nauwkeurig is! Deze feiten kunnen niet eenvoudig verklaard worden.

De Maya-cultuur is niet de enige cultuur geweest die het belang van de precessie van de equinoxen erkende en tot uitdrukking bracht. Professor aan de het ‘Massachusetts Institute of Technology’ Giorgio de Santillana en professor Hertha von Dechend van de universiteit van Frankfurt bestudeerden de antieke mythen en vonden sluitend bewijs dat het wiebelen van de aardas over de lange periode van 26.000 jaar bekend was bij veel antieke beschavingen. Zij publiceerden hun conclusies in het boek ‘Hamlet’s Mill: An Essay Investigating the Origin of Human Knowledge and its Transmission through Myth’.

Wetenschappelijke kennis uit de eenentwintigste eeuw die opduikt in antieke beschavingen vinden we ook terug in de joodse Kabbala en de christelijke Bijbel. Het Oude Testament bevat kennis die niet eenvoudig verklaard kan worden. Zo bewees Daniel Winter dat het Hebreeuwse alfabet, de taal van de oudste versie van het Oude Testament, ontworpen is uit de schaduwen van een Phi-spiraal in een tetraëder. Het Hebreeuwse alfabet is daarom een handleiding om materie te scheppen. De hoeken die vereist zijn voor de rotatie van de Phi-spiraal binnen de tetraëder, zodanig dat de schaduwen van de Hebreeuwse letters verschijnen, zijn dezelfde hoeken die nodig zijn om de torus-donuts te nesten in Platonische symmetrie.

Hoewel niemand precies weet hoe oud het Oude Testament is, is het overduidelijk dat de auteurs van dit geschrift toegang moeten hebben gehad tot kennis die niet past bij de wetenschappelijke prestaties van de cultuur van hun tijd. Dat Atlantische kennis bewaard is gebleven in de oude geschriften is een mogelijkheid die we moeten overwegen.


Heropleving van Atlantische kennis

Edgar Cayce vermeldde dat de Atlantische wetenschap en kennis uiteindelijk weer op aarde zou wederkeren. Ik geloof dat de herontdekking van de antieke wetenschap van de Heilige Geometrie, de herontdekking van de betekenis van de Platonische lichamen in zowel de implosie-fysica van Daniel Winter als de ether-theorie van David Wilcock, in feite de heropleving is van een oude wetenschap die het bestaan van de ether erkent.

Deze oude wetenschap kan teruggevoerd worden naar Atlantis. Er zijn eigenlijk meerdere wetenschappers die de betekenis van de Platonische lichamen in het atoommodel ontdekt hebben, maar die niet eerder in dit boek genoemd zijn. Ik zou graag Dr. Robert J. Moon willen noemen die in 1986 de gehele tabel van de elementen weergaf opgebouwd uit Platonische lichamen. Het was echter Plato die als eerste de Platonische lichamen beschreef als de bouwblokken van het atoom. Plato’s bewering werd geloofwaardiger toen Dr. Hans Jenny met zijn experimenten aantoonde dat in een vibrerende sferische vloeistof alle Platonische lichamen als vibratiepatronen tevoorschijn komen. Dit heeft uiteindelijk geleid tot de ontwikkeling van de implosie-fysica die alleen de hypothese van een etherische  ‘vloeistof’ nodig had om te verklaren hoe vortices zich in de ether
rangschikken rond deze Platonische lichamen.

Wanneer de in opkomst zijnde ethertheorieën, die een verklaring geven voor zowel het fysieke domein als dat van het bewustzijn, geaccepteerd worden door de mainstream wetenschap, dan hebben we een uiteindelijke ‘Theorie van Alles’. Dat zou een revolutie in de wetenschap betekenen die zou kunnen leiden tot een spirituele renaissance en een wetenschappelijke paradigmaverschuiving.

In deze ‘Theorie van Alles’ gaan wetenschap en spiritualiteit samen in een universele wijsheid. Smelyakov en Karpenko suggereerden dat de evolutie niet lineair verloopt, maar spiraalsgewijs plaatsvindt. De kennis die nu in de wetenschap op het punt staat door te breken is daarom een opleving van de kennis uit het verleden, die eens de Ouden en de verloren beschaving van Atlantis toebehoorden. Waarschijnlijk kan alle oude spirituele esoterische wijsheid teruggevoerd worden naar de vroegere beschavingen van Atlantis en Mu of Lemuria. In wezen is esoterische wijsheid wetenschappelijke kennis over de goddelijke aard van ons universum. Het dualisme tussen wetenschap en spiritualiteit is een kunstmatige tweedeling die geïntroduceerd werd door Descartes omdat hij geloofde dat onze werkelijkheid perfect verklaard kon worden zonder een goddelijke oorzaak.

Descartes nam in die tijd een juiste beslissing. We hadden nooit wetenschappe-lijke vooruitgang kunnen boeken indien de wetenschap nog steeds ingeperkt zou worden door religieuze dogma’s. Daarom zijn we Descartes veel verschuldigd. Hoe meer vooruitgang de wetenschap echter boekte, des te minder objectief de werkelijkheid bleek te zijn. We hebben dit in overvloed aangetoond in dit boek. De pijnlijke erfenis van deze cartesiaanse tweedeling is nu dat de wetenschap het tegenwoordig knap moeilijk heeft om te accepteren dat er in het universum misschien toch een goddelijke oorzaak bestaat.
 
Atlantische kennis was een universele wijsheid, een integratie van wetenschap en spiritualiteit. De Atlantiërs hebben eenvoudigweg nooit een onderscheid gemaakt zoals wij dat in de afgelopen driehonderd jaar gedaan hebben. Hoe kunnen we anders verklaren dat er geschriften bestaan van duizenden jaren oud die zowel spiritueel als wetenschappelijke van aard zijn? Omdat onze huidige beschaving ondertussen een niveau van wetenschappelijke volwassenheid bereikt heeft, zijn we in staat deze geschriften in een geheel nieuwe context te zien.

Men zou kunnen beargumenteren dat de Oosterse spirituele tradities hun universele wijsheid niet bereikten via wetenschappelijke methoden, maar door esoterische principes zoals introspectieve meditatie. In een hogere staat van bewustzijn kregen ingewijden toegang tot de oerkennis die opgeslagen ligt in de Akasha-kronieken. Hoewel dit best waar zou kunnen zijn, geloof ik nog steeds dat er voldoende redenen bestaan om aan te nemen dat de oude vedische cultuur haar initiële wijsheid van eerdere beschavingen ontving.
 
We hebben in dit boek voldoende laten zien dat vooruitstrevende wetenschappers de aanwezigheid van een alles doordringend ether-energieveld ontdekt hebben waarvan zij aannemen dat het de bron is van zowel de fysieke wereld als het non-fysieke bewustzijnsdomein. Oude culturen hebben ons gedurende duizenden jaren hetzelfde verteld. Dit energieveld was bekend in de verschillende culturen onder verschillende namen, zoals Prana, Ki, Chi en Akasha. De wetenschap weigerde eenvoudigweg te geloven dat dit veld echt kon bestaan en in het Westen werd het als een bijgelovige en primitieve gedachte beschouwd.

Duizenden jaren lang hebben de Oosterse wijzen ons verteld dat het onderscheid tussen de materiële en immateriële wereld kunstmatig was en dat er in werkelijk-heid één universeel bewustzijn bestond dat de bron was van alle manifestaties. Vooruitstrevende wetenschappers vertellen ons nu precies hetzelfde; er bestaat slechts één substantie, de ether, de bron van zowel de fysieke als de mentale wereld.

Fysieke dingen lijken alleen maar van elkaar gescheiden te zijn, ze zijn echter allemaal manifestaties van dezelfde universele bron, de ether, die juist vorm en niet substantie gebruikt om de illusie van afgescheidenheid te creëren. Omdat de ether ook bewuste energie is, is de essentie van het universum universeel bewustzijn. Wanneer we dezelfde redenatie doorzetten over de illusoire aard van fysieke dingen, dan moet ook ons individueel bewustzijn een illusie zijn. Individueel bewustzijn is slechts een fractie van het geheel, een holografisch deel van het universele bewustzijn.

Spirituele tradities noemen deze illusoire aard van afgescheidenheid “maya”, en beweren dat de ware aard van het universum Eenheid is. Het hindoeïsme vertelt ons dat alles de manifestatie is van Een Oneindige Schepper, Brahmaan. Wat we zien als individuele fysieke realiteiten zijn daarom illusies die de Eenheid van het universum aan ons zicht onttrekt. Het boeddhisme onderwijst het belang van het verwerpen van het ego. Siddhartha Gautama, de originele Boeddha, ontwaakte tot het universele bewustzijn toen hij onder de Bodhi-boom zat en zich realiseerde dat het vasthouden aan een individueel ego de bron vormt van alle pijn en lijden. Ook het hindoeïsme en het taoïsme onderwijzen dat het geloof in een gescheiden ego onwaar is. De spirituele zoeker vindt zijn weg naar Brahmaan door het pad af te reizen waarbij hij zich ontdoet van zijn valse geloof in de werkelijkheid van zijn ego. Geloof in een separaat ego is een misverstand; het is de barrière die de spirituele zoeker scheidt van zijn Schepper.

Veel wetenschappers ontdekten dat coherentie in het universum eerder regel is dan uitzondering. Waar aan de oppervlakte onze fysieke realiteit lijkt te bestaan uit verschillende dingen, ontdekt de wetenschap nu de feitelijke holistische aard van het universum. Het universum kan niet in zijn geheel begrepen worden indien we het isoleren in afgescheiden dingen. Ervin Lazlo’s A-veld toont aan dat alles in het universum op een informatief niveau met elkaar verbonden is. Kwantumwetenschap heeft laten zien dat kwantumverstrengelde deeltjes uniform reageren alsof ze één zijn. Het maakt niet uit hoe ver ze van elkaar gescheiden worden in het universum, noch hoeveel tijd verstreken is; ze behouden hun verstrengelde relaties voor eeuwig. De experimenten van Jacobo Grinberg-Zylberbaum hebben aangetoond dat individuele breinen verbonden kunnen worden en dat stimuli die toegediend worden aan één persoon, ook verschijnen in de EEG van een ander.

Wetenschappers zoals Daniel Winter, David Wilcock, Amit Goswami geloven dat bewustzijn niet per se strikt noodzakelijk beperkt is tot biologische levensvormen. Zij geloven dat bewustzijn een intrinsieke eigenschap is van het universum zelf en dat het zich op vele manieren kan manifesteren. Alle fysieke objecten, van de subatomaire deeltjes tot de sterren en planeten, zo wordt aangenomen, zijn bewuste levensvormen. Hoewel deze idee op het eerste gezicht absurd lijkt, hebben inheemse stammen zoals de autochtone Amerikaanse indianen en de aboriginals ons altijd verteld over de heiligheid van het land en haar gesteenten. Zij geloven dat alles een ziel heeft en dat het land zelf heilig is. De oude mythologie staat bol van de sterren en planeten die als goddelijke persoonlijkheden werden beschouwd, de hemelse goden. Wij geloven nog steeds dat de Ouden in hun begrip van de werkelijkheid erg primitief waren en omdat ze vol ontzag waren over de kosmos kenden ze goddelijke eigenschappen toe aan de sterren. Voor hun primitieve verstand was het de enige manier om hun werkelijkheid te begrijpen. Maar misschien zijn wij het wel die de dingen op zijn kop gehouden hebben? Vandaag de dag zeggen de wetenschappers van de eenentwintigste eeuw dat ons universum in zijn geheel één bewust wezen is dat evolueert. James Lovelock was een van de eersten om de Gaia-hypothese te postuleren waarin hij beweert dat de aarde zelf een bewust wezen is. Deze wetenschappers zeggen dat God eenvoudigweg ‘Alles is wat er is’. Indien God ‘alles is wat er is’, dan moet zijn bewustzijn ook aanwezig zijn in het land en haar gesteenten en in de sterren en planeten van dit universum.

 

Eénheid

Dus eindelijk beginnen wetenschappers zichzelf te bevrijden van hun boeien, hun zelfopgelegde dogma’s dat alle werkelijkheden objectief en deterministisch moeten zijn en dat God geen onderdeel uitmaakt van het spel. De wetenschap begint zelf te openbaren dat er een universeel bewustzijn bestaat dat overal en in alles aanwezig is.

Wanneer we dit feit accepteren, kunnen we eindelijk wetenschap met Oosterse esoterische wijsheid samenvoegen en op een zilveren dienblaadje een nieuwe grootse visie presenteren: een wereldomvattend nieuw bewustzijn dat op deze planeet in deze opmerkelijke tijd van de menselijke geschiedenis geboren wordt.
 
Ons individuele bewustzijn is niet afgescheiden van het universele bewustzijn, van God. We zijn en waren nooit gescheiden van God. Het ego is eenvoudig een vals geloof in een individueel zelf. Net zoals er geen dualiteit bestaat tussen de materiële en immateriële wereld, zo bestaat er ook geen verschil tussen het individuele bewustzijn van de mens en het universele bewustzijn van God. Daarom zijn we goddelijke wezens. Ik geloof dat dit precies is wat de historische Jezus van Nazareth, ontwaakt tot het Christusbewustzijn, de mensheid trachtte te onderwijzen. De mensheid was echter niet in staat Hem te begrijpen. In Zijn tijd waren er slechts enkelen die Zijn woorden begrepen.

De meesten van ons zijn opgegroeid met het geloof dat alleen God goddelijk is en dat de mens reeds belast met de erfzonde geboren wordt. De erfelijke belaste smet omdat we afstammelingen zijn van Adam. De idee dat God en de mens Eén zijn, wordt door onze religies als heiligschennis gezien; de mens wordt geboren als zondaar en dient voor de rest van zijn leven boete te doen aan God. Dogma’s zoals deze zijn door de geschiedenis heen door religies gebruikt om hun macht te vestigen en om de gelovigen te onderwerpen aan een theologische ideologie. Ze zijn gebaseerd op angst, angst dat onze zonden niet vergeven zullen worden, en dat Gods wraak op ons zal neerdalen. Indien we een zondig leven leiden zal hij ons straffen en naar de hel zenden. De Katholieke Kerk ondersteunt het dogma dat kinderen gedoopt dienen te worden om ze te reinigen van de zonde van hun ouders, begaan tijdens de verwekking van hun kind. Het christendom predikt ook dat Christus aan het kruis gestorven is voor onze zonden. Christus betaalde de rekening voor onze zonden, zodat wij de Hemel zouden kunnen binnengaan. Maar laten we in godsnaam even rationeel denken: indien God ons geschapen heeft met een vrije wil, waarom zou hij dan over ons oordelen als we handelen uit vrije wil? Hoe kunnen we ooit iets tegen Gods wil doen, als het op de eerste plaats Gods wil was dat de mens een vrije wil zou hebben? Als God over ons zou oordelen omdat we onze vrije wil gebruiken, dan zou hij een imperfecte God zijn, niet dan? Het zou betekenen dat Hij een kleine vergissing beging in zijn ontwerp van de mens. En hij deed er een handleiding bij in de vorm van de Tien Geboden, als een voorschrift van alle ‘do’s en don’ts’. Allemaal wetten voor ons om na te leven, opdat Zijn eigen kleine imperfecties zouden worden goedgemaakt. Word wakker, er bestaat helemaal geen zonde, alles wat we doen is Gods wil! Er bestaat geen dualiteit tussen onze vrije wil en Gods wil! Exoterische godsdiensten hebben het cliché van God gecreëerd van een oude oordelende toornige man met een witte baard die vanuit de hemelen op ons, zijn zondige volk neerkijkt, alleen om hun eigen macht op aarde te kunnen vestigen!
 
Over de gehele wereld neigen religieuze moslimleiders hetzelfde idee te radicaliseren. Ze roepen hun gelovigen op om de wil van God te volgen om een heilige oorlog, een jihad te beginnen tegen de ongelovigen om hen te onderwerpen aan de ‘enige ware religie van de islam’. Fundamentalisten voelen dat het einde, de dag des oordeels, nabij is en ze gebruiken de Koran als ‘vergunning’ om alle niet-gelovigen in Gods naam te doden. De gelovigen van deze dogma’s worden gedreven door intense angsten, de angst dat God hen zal straffen als ze niet de striktste wetten naleven die de islam hen oplegt. Alleen door de Koran tot op de letter na te leven kunnen zij ontsnappen aan Gods straf die hen spoedig ten deel zal vallen.

De reden dat we met deze door angst gedreven religies zijn opgegroeid, is omdat het christendom zijn ware authentieke wortels verloren heeft tijdens het eerste oecumenische concilie van Nicea in het huidige Turkije in 325 n.Chr. Tijdens dit eerste oecumenische concilie van de Rooms-Katholieke Kerk, kondigden de kerkvaders het eerste katholieke dogma af: het dogma dat Jezus van Nazareth een goddelijke Christus was, de zoon van God. Om dit dogma tot stand te brengen moesten de christelijke esoterische afkomst en haar heidense achtergronden met wortel en tak worden uitgeroeid. De Rooms-Katholieke Kerk wees selectief de evangeliën aan die canoniek (een canon is een lijst van door de Kerk erkende bijbelboeken) werden toegelaten. Door dit te doen was de Kerk in staat om haar macht stevig en definitief te vestigen. Alle oude wijsheid en erfenis van onze collectieve Atlantische historie werd opzettelijk vernietigd en het Westen werd beroofd van al haar oude wijsheid. Het heeft de loop van de Westerse spirituele evolutie drastisch veranderd!

Dan Brown, de schrijver van de ‘Da Vinci Code‘, heeft het gehele onderwerp weer onder de aandacht van het grote publiek gebracht en hij beweert dat veel zaken die we over Jezus geleerd hebben niet kloppen. Het is begrijpelijk dat christenen over de gehele wereld de beweringen die Dan Brown maakt in zijn boek bediscussiëren en verwerpen. Er wordt al lang beweerd dat de Katholieke Kerk vandaag de dag nog steeds veel geheimen bewaart in de kluizen van het Vaticaan.

Zo zijn er aanwijzingen dat het christendom voor 325 n.Chr. reïncarnatie accepteerde als onderdeel van haar theologie. Dit heidense geloof werd echter uitgebannen omdat het de macht van de Kerk kon ondermijnen. Indien we meerdere levens leven, waarom zouden we dan streven om in dit leven goed en zonder zonden te leven? Er is immers tijd zat en er blijven nog voldoende levens over om te leven alvorens we de Hemel bereiken, nietwaar? Dus waarom zouden we dan de wetten van de Kerk eerbiedigen?
 
Na het concilie van Nicea kon de onderdrukte esoterisch wijsheid alleen overleven in geheime ondergrondse gnostische kringen. Leden van deze kringen moesten de eed afleggen om de leerstellingen binnen de eigen kring geheim te houden. Er stond de doodstraf op om deze geheime code te doorbreken. Het was dankzij deze gnostische kringen en de vrijmetselarij dat een wetenschap als de Heilige Geometrie bewaard bleef voor toekomstige generaties. Leonardo Da Vinci was lid van een dergelijke geheime kring, de Priorij van Sion en zoals we aangetoond hebben in hoofdstuk 5 ‘Heropleving van een oude wetenschap’ gebruikte hij Heilige Geometrie in zijn kunst.

Ondanks dat er in de Bijbel geschreven staat dat God de mens naar zijn gelijkenis geschapen heeft, vinden we het vandaag de dag nog steeds moeilijk om te geloven dat dit inderdaad waar zou kunnen zijn en dat mogelijk ieder van ons een ware vonk van God is.
  
Maar wat als we onszelf een moment toestaan te geloven dat God ons inderdaad geschapen heeft in zijn eigen aangezicht? Wat als wij Zijn medescheppers zijn? Wat als de ‘objectieve werkelijkheid’ om ons heen een projectie blijkt te zijn van ons eigen bewustzijn? Zou het kunnen zijn dat wij het zelf waren die de werkelijkheid al die tijd creëerden? Dan heeft God ons nooit verlaten, wel dan? Veel mensen zijn vandaag de dag hun geloof kwijt omdat ze niet kunnen geloven dat indien er een God bestaat, hij alle vreselijke dingen in deze wereld toestaat. Maar wat als we dit al die tijd dit onszelf hebben aangedaan? Misschien zijn we wel spirituele wezens met een materialistische ervaring in plaats van materialistische wezens met een spirituele ervaring?

De Oosterse spiritualiteit zou deze realisatie “een ontwaken” noemen, een verlichting, het besef dat we Eén zijn met God. Veel mensen hebben door de geschiedenis heen deze verlichting bereikt; zij ontwaakten tot het Christus bewustzijn, het universele bewustzijn, net zoals Jezus van Nazareth dat deed. Het probleem dat Jezus in zijn tijd had, was dat niemand hem begreep. Toen hij zei: ‘Ik en de Vader zijn Eén’, werd hij gekruisigd omdat die uitspraak door de Farizeeërs als pure godslastering werd beschouwd.

Vandaag de dag zullen nog steeds veel mensen het verlichte idee dat God en de mens Eén zijn kruisingen, in het bijzonder diegenen die het idee ondersteunen dat God oordeelt en dat de mens gestraft dient te worden voor zijn zonden! Ik geloof echter dat de huidige ontwikkelingen in de wetenschap ons leiden in de richting van het besef dat onze kosmos goddelijk is en dat we er zelf deel van uitmaken! Dit is de werkelijke boodschap geweest van alle profeten, inclusief die van Jezus van Nazareth. Zij probeerden verlichting te brengen voor de mensheid. Door onze angst voor God waren we niet in staat de waarheid te herkennen! Gelukkig is het vandaag de dag een stuk makkelijker dan 2000 jaar geleden om dezelfde woorden van Jezus in een geheel nieuwe context te begrijpen.

Jezus zei: ‘heb uw naasten lief, gelijk uzelf’. Indien we er niet in slagen onze naasten lief te hebben als onszelf, dan slagen we er niet in om de Eenheid en onze goddelijkheid te herkennen. Van alle zes miljard mensen die over deze aardbol lopen, is er in werkelijkheid slechts Eén van ons hier. We zijn slechts verschillende aspecten van hetzelfde universele bewustzijn!


De wet van Eén

Don Elkins had een respectabele carrière als professor in de werktuigbouwkunde aan de universiteit van Louisville, had een graad in de filosofie en was oprichter van de faculteit werktuigbouwkunde aan de universiteit van Alaska. Daarnaast diende hij in het leger van de Verenigde Staten gedurende de oorlog in Korea en werd hij later piloot op een Boeing 727. In 1965 gaf hij zijn baan op om UFO en paranormale verschijnselen te gaan bestuderen. Hij startte de L/L Research groep op om reïncarnatie te gaan onderzoeken d.m.v. hypnotische regressie-sessies waarbij proefpersonen teruggevoerd werden naar hun vroege jeugd, hun geboorte en zelfs naar hun vorige levens.

Later begon hij UFO claims te onderzoeken die overal in de Verenigde Staten geraporteerd werden. Hij heeft veel mensen gesproken die beweerden dat ze in gijzeling waren genomen en ontvoerd voor wetenschappelijke doeleinden door buitenaardse wezens. Later vormde hij een UFO-contactgroep die bestond uit mensen die in staat waren telepatisch contact te maken met deze buitenaardsen door gebuik te maken van een techniek die ‘channeling’ wordt genoemd. Hierbij ontmoette hij Carla L.Rueckert, een begaafd medium dat contact kon maken met entiteiten die beweerden buitenaards te zijn. Op 15 januari 1981 raakte Carla in aanwezigheid van Don Elkins onverwacht in een diepe trancetoestand. In deze trance maakte zij contact met een entitiet die zichzelf ‘Ra’ noemde. Dit was de start van een channeling die 4 jaar zou duren en die samengevat werd in een serie van vijf boeken genaamd de ‘Law of One’.

De entiteit ‘Ra’ identificeerde zichzelf als een ‘sociaal geheugencomplex’, een vermengd bewustzijn van een groepsziel die miljoenen jaren geleden op de planeet Venus leefde. Gedurende 4 jaar op rij ging de channeling door in een stijl van vraag en antwoord waarbij Don Elkins vragen stelde aan ‘Ra’ over een breed scala aan wetenschappelijke en andere onderwerpen. Het overtuigende bewijs van een onaards gesofisticeerd wetenschappelijke begrip kwam uit de mond van Carla Rueckert die zelf geen enkele wetenschappelijke achtergrond had. Ra legde uit dat de beschaving van een planeet kan evolueren als een groepsbewustzijn waarbij elk individueel bewustzijn samensmelt, wat veel gelijkenis heeft met het collectieve onderbewustzijn van Carl Jung. Het collectieve bewustzijn heeft toegang tot alle ervaringen van alle individuen die ooit in die beschaving leefden, de Akasha-kronieken.
 
Volgens Ra nadert planeet Aarde het einde van een 75.000 jaar durende astronomische cyclus van drie opeenvolgende precessiecycli. Deze gebeurtenis zou zijn hoogtepunt naderen in het jaar 2012.

De entiteit Ra legde uit dat ze geïntervenieerd hebben in de evolutie van de mensheid, wat terug zou gaan tot de tijd van de Egyptenaren, waar ze de ‘Law of One’ afvaardigden. Leden van de Ra-groep zouden zogenaamd gereïncarneerd zijn op aarde om de mensheid te helpen. Het is om deze reden dat Ra-Ta en Toth, beiden afstammend van de Ra-groep, de grote piramide op het plateau van Gizeh construeerden voor heling en initiatie in de hogere spirituele werelden.

* (Dezelfde bewering stamt af van Edgar Cayce! Merk op dat ik in hoofdstuk 8 ‘Het plateau van Gizeh’ vermeldde dat de centrale piramide correspondeert met de planeet Venus. Het centraal stellen van deze planeet zou wel eens gedaan kunnen zijn om haar oorsprong aan te duiden; Venus de thuisplaneet van Ra!)
  
Ra noemde ons mensen die de aarde bewonen, de ‘Souls of Distortion’ (vertaling: Ontheemde Zielen, de letterlijke vertaling hiervan is echter ‘Zielen der Vervorming’). Het egoconcept, het geloof in een afzonderlijke individualiteit is een vervormde zienswijze van de werkelijkheid, aldus Ra. De fundamentele waarheid is dat er maar één oneindige Schepper is en dat alle percepties van individualiteit eenvoudigweg illusies zijn. Vandaar dat Ra’s leer de Wet van Eén wordt genoemd. Ra incarneerde in menselijke vorm om deze leer te schenken aan de Egyptenaren.

Helaas ontwaakten de Egyptenaren niet uit hun vervormingen en begrepen ze de Wet van Eén verkeerd, in plaats daarvan begonnen ze Ra zelf als hun Zonnegod te aanbidden. Omdat de leer niet echt begrepen werd, gingen de vervormingen van de ‘Law of One’ gewoon door voor de aardbewoners.

Ra de Egyptische zonnegod

In talrijke sessies met Don Elkins, weidde Ra uit over de historie van onze planeet, haar spirituele evolutie, het leven op andere planeten en eerdere beschavingen zoals Atlantis en Lemuria of Mu. Ra verklaarde dat de evolutie van de ziel over meerdere levens plaatsvindt in reïncarnatiecycli. We hebben allemaal vele, vele levens geleefd op vele planeten omdat de ziel zelf eeuwig is. Langzaam evolueert de ziel naar een hoger bewustzijn en hij zal incarneren in hogere dimensies, om uiteindelijk het hoogste niveau te bereiken: de achtste dimensie waar de ziel verenigd zal worden met het Al-bewustzijn van de Schepper.

Ra gaf ook gedetailleerde wetenschappelijke lezingen over de octaafgebaseerde aard van ons universum, bestaande uit meerdere dimensies, die hij liever dichtheden noemde. Zowel de materiële als de immateriële wereld wordt geconstrueerd uit een universele etherische spirituele energie die Ra Liefde/Licht- energie noemde. Ra verklaarde dat de Liefde/Lichtenergie door het universum reist als een spiraalsgewijze golf (torsiegolf!) *. De zeven verschillende dimensies in het universum zijn verschillende dichtheden en vibratiesnelheden van dezelfde universele Liefde/Lichtenergie die correspondeert met de zeven witte toetsen in de muzikale toonladder. Dichtheden zijn wederkerig net als de toetsen in de muzikale toonladder. Na de zevende witte toets wordt de eerste toets herhaald, alleen een octaaf hoger.

* (Merk op dat Daniel Winter uitgelegd heeft dat de spiraliserende Gulden snede golven die het atoom binnensnellen, lichtgolven zijn die gestapeld zijn op de lo-Phi of ’love wave’ (vertaling: liefdesgolf). Ook Winter zegt dus dat een torsiegolf een ‘liefdevolle’ lichtgolf is die gebaseerd is op de Gulden snede Fibonacci-reeks.

Materie is een vibratie van deze Liefde/Lichtenergie en er bestaat een unieke relatie tussen muziek, geluid en geometrie (de Platonische lichamen) die een rol spelen bij de samenstelling van materie. De dimensies van het universum zijn opgebouwd rond het octaaf van de muzikale toonladder. Binnen de zeven hoofd-dimensies bestaan weer zeven subdimensies etc, ad infinitum. De planeet Aarde is nu [nog] een planeet met een derde dichtheid (dimensie), maar ze ondergaat, nu ze op het moment aan het einde gekomen is van een 75.000 jarige cyclus, een transitie naar de vierde dichtheid (dimensie), aldus Ra.

Welnu, deze wonderlijke wetenschappelijke details werden gegeven lang voordat vooraanstaande fysici de essentie ontdekten van wat Ra eigenlijk zegt. Hoe verklaren we deze expliciete kennis die van een vrouw kwam zonder enige wetenschappelijke achtergrond?
(₂)

De Egyptische periode waaraan Ra refereert zou wel eens haar aanvang genomen kunnen hebben in de 18e dynastie (1352- 1336 v.Chr.) van Amenhotep IV, beter bekend als Akhenaten, de naam die hij later aannam.

Offers gebracht door Akhenaten en zijn vrouw Nefertiti aan de Aten.

Akhenaten regeerde slechts achttien jaar, maar hij was zowaar verantwoordelijk voor een revolutie in het oude Egypte. De Egyptenaren aanbaden in die tijd een heel pantheon aan goden, maar Akhenaten gooide ze allemaal naar buiten en leerde de Egyptenaren om slechts één god te aanbidden, de god van de zonnedisk, de Aten. Akhenaten woonde in de grote religieuze hoofdstad van Egypte, Thebe. Hij gaf opdracht voor de vernietiging van alle tempels en beelden van het pantheon aan neters (goden) inclusief de meest populaire van die tijd, Amun. Er ontstond een grote oppositie tegen Akhenaten en uiteindelijk moest hij, samen met zijn vrouw en een horde volgelingen, Thebe ontvluchten. Hij stichtte een nieuwe stad buiten Thebe genaamd Akhetaten, de horizon van de Aten, de hedendaagse naam voor deze stad is El-Amarna.

Akhenaten hervormde de Egyptische religieuze cultuur eigenhandig van polytheïsme naar monotheïsme. Het was de eerste keer in de geschiedenis dat het concept van één god, monotheïsme, geïntroduceerd werd.

Veel historici menen nu dat Mozes, die de Israëlieten uit Egypte leidde, en Akhenaten die Thebe moest verlaten één en dezelfde persoon zijn. De verhalen zijn identiek. Eén van de eersten om deze relatie te suggereren was Sigmund Freud. Freud wordt gewoonlijk alleen geassocieerd met zijn werk m.b.t. de psycho-analyse, maar hij had ook een grote interesse in de Egyptische cultuur en in zijn laatste boek ‘Moses and Monotheism’ schreef hij over deze vermeende connectie tussen Mozes en Akhenaten.

Zou het kunnen zijn dat Akhenaten\Mozes de ‘Law of One’ naar de aarde bracht? Er zijn hier een aantal toevallige feiten die in die richting wijzen. Stel dat Mozes inderdaad de auteur is van het boek Exodus die de uittocht beschrijft van de Israëlieten uit Egypte. Welnu, Howard Middleton-Jones beweert dat hij de bergplaats van de Ark des Verbonds gevonden heeft, de Ark die de Tien Geboden bevat die door God aan Mozes gegeven werden op de berg Sinai. Middleton-Jones zegt dat hij overtuigende aanwijzingen gevonden heeft in het boek Exodus waarin de constructie van de Ark beschreven wordt, maar in werkelijkheid beschrijvingen zijn van de grote galerij van de grote piramide, alwaar de Ark zich dan ook zou bevinden.

Stel nu dat Middleton-Jones gelijk heeft en dat Mozes inderdaad de Ark in de grote piramide begraven heeft. Het zou betekenen dat hij ook betrokken moet zijn geweest bij de constructie van de grote piramide. Een andere aanwijzing die Mozes verbindt met de grote piramide is het feit dat het referentiepunt op Peter Lemesurier’s piramidetijdlijn samenvalt met een prominente plaats in de grote piramide, de voet van de stijgende gang die naar de Konings- en Koninginne-kamer leidt.

Bronnen als Edgar Cayce en de ‘Law in One’ channelling beweren dat degenen die de grote piramide construeerden, geïncarneerde afstammelingen waren van de Ra-groep. Dit zou Akhenaten\Mozes aan Ra’s ‘Law of One’ koppelen en het zou verklaren waarom Akhenaten\Mozes monotheïsme verordonneerde.

De channelling van de ‘Law of One’ door Carla Rueckert, hoewel zeer opmerkelijk, is zeker niet uniek. In 1969 stelde Jane Roberts een boek samen ‘Seth speaks’ van een vijfde dimensie entiteit die zichzelf identificeerde als Seth. Verrassend genoeg schetsen de leer van Ra en Seth nauwgezet en consistent een wetenschap en kosmologie die in deze tijd lijkt te worden bevestigd door de wetenschap.

Volgens de channeling van zowel Seth als de ‘Law of One’ heeft de mensheid altijd hulp ontvangen van buitenaards leven verkerend in hogere bewustzijns- dimensies in het universum. Deze entiteiten zijn verder ontwikkeld in de cycli van reïncarnatie naar de eenheid met God. Zij willen ons helpen in onze evolutie. In hun begripsvorming heeft het concept van gescheidenheid opgehouden te bestaan en door ons te helpen, helpen ze hun eigen evolutie! Om dit te kunnen inzien moeten we begrijpen dat we feitelijk multidimensionale wezens zijn die in meerdere dimensies tegelijkertijd bestaan, maar de mensheid is zijn bewustzijn hiervan verloren, aldus Ra. In wezen bestaat er geen verschil tussen ons en Ra, we zijn Eén. Dit is hoe Ra ons ziet en dat is de reden waarom ze ons helpen! Door ons te helpen, helpen ze zogezegd minder ontwikkelde delen van zichzelf om te evolueren. Ra spreekt tot ons in termen van dualiteit, ons versus hen, omdat dat het enige concept is dat de mensheid begrijpt, maar voor Ra heeft dit concept geen betekenis.

Ra zegt duidelijk in de ‘Law of One’ dat ze nu hier zijn om ons te helpen in onze transitie naar de vierde dichtheid. Zij noemen de transitie de ‘oogst van vierde dichtheid zielen’ die na een lange periode van reïncarnaties nu klaar zijn voor de transitie. De mysterieuze graancirkels die sinds twee decennia over de gehele wereld verschenen zijn, zouden wel eens de soort buitenaardse hulp kunnen zijn die Ra bedoelt.

Rond dezelfde tijd dat de graancirkels begonnen te ontstaan, kwamen er ook claims binnen van ontvoeringen door buitenaardsen. Deze claims, die van over de gehele wereld stammen, worden vaak genegeerd; in veel gevallen worden ze officieel belachelijk gemaakt. Volgens Steven Greer van het ‘Disclosure Project’ maakt de regering van de Verenigde Staten het UFO onderwerp bewust belachelijk om het grote publiek te misleiden.

Vandaag de dag bestaan er nog steeds gerede twijfels over het onderzoek dat uitgevoerd is naar aanleiding van de vermeende UFO-crash in de buurt van Roswell, New Mexico in juli 1947. Officieel is de zaak van het Roswell-incident door de luchtmacht van de Verenigde Staten afgesloten, maar het hele incident heeft de kenmerken van een cover-up. Er schijnt sinds 1991 een enorme toename te zijn van UFO-waarnemingen boven Mexico-stad. Veel amateur-fotografen hebben beeldmateriaal van UFO-waarnemingen gemaakt en er zijn talrijke ooggetuigenverslagen.

Zeer onverwacht en voor de eerste maal in de geschiedenis werd een officieel UFO-nieuwsverhaal naar buiten gebracht door het Mexicaanse Ministerie van Defensie over een UFO-ontmoeting die plaatsvond in het luchtruim van Mexico in mei 2004. Op 5 mei 2004 legde de Mexicaanse luchtmacht elf ongeïdentificeerde vliegende objecten vast op infraroodfilm. In een televisierapportage deden de piloten verslag van hun ontmoeting met deze UFO’s en het beeldmateriaal van deze ontmoeting werd door veel stations over de gehele wereld uitgezonden. Voor de camera legde majoor Magdaleno Castanon uit dat ze de UFO’s gedurende tenminste 15 minuten gevolgd hadden. Op een gegeven moment werden ze bang omdat de UFO’s plotseling omdraaiden en achter hun toestel aan kwamen; plots waren ze overal om hen heen, hun vliegtuig werd omsingeld.

Deze officiële verklaring van de Mexicaanse overheid over een UFO-waarneming is bijzonder. Er hebben veel UFO-waarnemingen boven Mexico plaatsgevonden, maar nooit eerder was er sprake van een officiële reactie van overheidswege. We kunnen de vraag stellen wat de reden is voor deze plotselinge verandering in beleid met betrekking tot het UFO-fenomeen? Misschien kunnen ze het wel niet langer verborgen houden en hebben ze besloten dat het verstandiger is om het grote publiek maar vast te informeren? Laten we eens afwachten of we nog meer officiële reacties gaan krijgen over UFO-waarnemingen in de toekomst.

Maakt u zich geen zorgen dat er UFO’s zullen landen op het gazon van het Witte Huis om de controle over deze planeet over te nemen; dit zijn allemaal science- fictionachtige gruwelfantasieën. Ik geloof echter wel dat interdimensionaal buitenaards leven de mensheid door de geschiedenis heen geholpen heeft met een positieve intentie om haar bewustzijn te verhogen. Nu de tijd gekomen is dat de menselijke evolutie versnelt naar een nieuw wetenschappelijk inzicht en we de goddelijke aard van het universum ontdekken, zouden buitenaardsen deze zeer unieke gebeurtenis volgen en begeleiden, zo wordt beweerd. Het zal een kwantumsprong worden in onze evolutie, een wereldwijde Verlichting.

De 24-jarige Nederlandse jongen Robbert van den Broeke beweert contact te kunnen maken met buitenaards leven. Hij schijnt hun aanwezigheid te voelen en hoort een hoge snerpende toon wanneer ze aanwezig zijn. Het volgende wat hij doet is zijn fotocamera pakken en foto’s van hen maken. Vreemde dingen verschijnen voor zijn camera, zoals lichtgevende bollen en buitenaardsen. Hij heeft ondertussen een hele collectie van dit soort foto’s. Daarnaast heeft hij ook filmbeelden van buitenaardsen die voor zijn video-8 camera verschenen!

Op de een of andere manier heeft hij een gevoel ontwikkeld voor het ontstaan van graancirkels in zijn buurt; zodra hij voelt dat er eentje komt, springt hij op zijn fiets en gaat hij de velden in. Hij zegt dat hij al zo vaak getuige is geweest van het ontstaan van graancirkels. Ze worden vergezeld van gloeiende witte lichtbollen, Orbs genaamd. Volgens hem zijn de Orbs intelligent en kan hij telepathisch met ze communiceren.

Hij trok de aandacht van een Nederlandse televisieploeg die bewijs wilde van zijn hilarische beweringen! Ze overhandigden hem twee camera’s, een ordinaire polaroid camera en een digitale camera. Onder het toeziende oog van de tv-camera werd hem gevraagd zijn ‘magische truc’ te vertonen. De journalisten waren verbouwereerd en konden hun ogen niet geloven toen er afbeeldingen verschenen op de digitale camera! Deze afbeeldingen bleken ook na ontwikkeling op de polaroid camera voor te komen! Hier is één van de plaatjes die genomen is met de cameraploeg als ooggetuige:



Foto genomen door Robbert van den Broeke

De meeste mensen negeren eenvoudigweg claims over het bestaan van buitenaards leven; het probleem is echter dat deze claims zeer hardnekkig zijn en in de laatste decennia alleen maar zijn toegenomen.

 

De terugkeer van de profeet

Edgar Cayce beloofde voor zijn dood dat hij zou terugkeren. Hij noemde zelfs het jaar van zijn terugkeer: 1998. Maar als hij gelijk heeft gehad, waar is hij dan nu?

In zijn boek ‘The reincarnation of Edgar Cayce’ beweert Wynn Free dat David Wilcock de reïncarnatie is van Edgar Cayce. Wynn Free heeft deze bewering die afkomt van David Wilcock zelf, onderzocht.

David Wilcock is niet zomaar een ordinaire wetenschapper; hij noemt zichzelf een intuïtieve onderzoeker en is paranormaal begaafd. Hij beweert dat hij in contact staat met dezelfde bron ‘Ra’ die door Carla Rueckert gechanneld is in de ‘Law of One’.

Wynn Free die deze bewering onderzocht heeft, is nu van mening dat Edgar Cayce, Carla Rueckert alsmede David Wilcock inderdaad in contact hebben gestaan met dezelfde bron ‘Ra’. Het verklaart waarom Edgar Cayce zoveel referenties maakte naar de ‘Law of One’! Hij noemt de ‘Law of One’ een aantal keren in zijn readings in relatie tot de bewoners van Atlantis die in twee kampen verdeeld waren, de volgers van Belial (opm: Belial is Hebreeuws voor ‘zonder waarde’ of ‘zonder meester’, in de Dode Zee-rollen staat hij beschreven als de leider van de Zonen der Duisternis) en de aanhangers van de ‘Law of One’. Deze kampen verkeerden volgens Cayce in oorlog met elkaar.

Volgens David Wilcock was het Ra die hem informeerde dat hij de reïncarnatie was van Edgar Cayce. Ra drong erop aan dat hij zijn relatie met Edgar Cayce publiekelijk bekend zou maken. Hij was geshockeerd om dit in 1998 (het jaar dat Cayce noemt van zijn terugkeer) te horen, omdat hij wist dat hij belachelijk gemaakt zou worden, maar Wilcock zette met tegenzin door. Wilcock zegt dat hij liever gerespecteerd wordt om zijn wetenschappelijke werk dan om zijn connectie met Edgar Cayce. David Wilcock heeft drie boeken geschreven onder de verzamelnaam de ‘Convergence series’: ‘The Shift of the Ages’, ‘The Science of Oneness’ en ‘Divine Cosmos’.
  
Alle drie zijn uitgebreide researchboeken worden wereldwijd gerespecteerd door wetenschappers. Momenteel werkt hij samen met ex-NASA wetenschapper Richard C. Hoagland die beweert dat de NASA de waarheid over veel zaken achterhoudt, zoals bijvoorbeeld over de energetische veranderingen die plaatsvinden in ons zonnestelsel. Wilcock en Hoagland ontwikkelen samen een hyperdimensionale etherfysica om deze fenomenen te kunnen verklaren en presenteren deze in zowel wetenschappelijke als publieke kringen.

Wilcock die Carla Rueckert‘s ‘Law of One’ bestudeerd heeft, werd geleid door zijn spirituele gids Ra om wereldwijd bewijs te verzamelen van wetenschappers die de wetenschap zouden kunnen bevestigen die Ra gedicteerd heeft in de ‘Law of One’. Het resultaat hiervan is de ‘Covergence series’.
 
Welnu, waarom zouden we een jongeman als David Wilcock geloven wanneer hij beweert dat hij de reïncarnatie is van Edgar Cayce? Uiteraard kan er alleen maar indirect bewijs naar voren gebracht worden, maar sommige bewijsstukken blijken zeer overtuigend. Zo bezat hij als kind al paranormale gaven. Tegenwoordig geeft hij readings voor zijn klanten, net als Cayce deed. Ook voorspelde hij de aanval op de Twin Towers van 11 september 2001, in readings die gepubliceerd werden op het internet, jaren voorafgaand aan de aanval. Wilcock’s readings zijn vaak zeer cryptisch en kunnen het beste achteraf begrepen worden:

Reading van 12 juni 1996:

Het is het grootste science fiction verhaal ooit verteld. Iemand komt binnen - Rescue 911. CBS en ABC doen er voldoende verslag van. Een gietijzeren hek wordt rond het lichaam van het slachtoffer gewrongen...
 
Reading 9 juli 1998:

Het bombarderen van het World Trade Center heeft wat teweeggebracht. De volgende keer dat iemand zoiets probeert, zal het een veel groter verhaal worden, indien de details goed uitgewerkt worden.
(3)

Een ander verbluffend feit is dat hij als twee druppels water lijkt op de jongere Edgar Cayce. De toevallige uiterlijke gelijkenis houdt niet op bij David Wilcock zelf, maar is ook van toepassing op Wilcock’s en Cayce’s vrienden. Volgens Wynn Free lijkt het erop alsof een groep personen die bekenden waren van Edgar Cayce, wederom reïncarneerden in dit leven als de vrienden van Wilcock. Het meest overtuigende bewijs echter is de overeenkomst tussen de astrologische kaarten van de geboortedatum van Edgar Cayce en David Wilcock. Astroloog Brian McNaughton ontdekte dat de astronomische kaarten van de geboortedatum van beiden zo sterk overeenkomt, dat iedere kans op toeval uitgesloten kan worden. De zon, de maan, Mercurius, Venus en Mars, die volgens de astrologie de persoonlijkheid van iemand bepalen, staan in dezelfde tekens voor de geboortedatum van zowel Edgar Cayce als David Wilcock. McNaughton bepaalde aan de hand van de astrologische kaart van de geboortedatum van Edgar Cayce, alle data tussen de geboortedatum van Edgar Cayce in 1877 en het jaar 2000, die dezelfde uitlijning van de zon, de maan, Mercurius, Venus en Mars hadden, en vond tot zijn verbazing maar één datum; de exacte geboortedatum van David Wilcock!
(4)

Hoewel het bewijs nogal overtuigend lijkt, heeft de ‘Association for Research and Enlightenment (A.R.E.)’ die de erfenis van Edgar Cayce bewaart David Wilcock niet officieel erkend als de reïncarnatie van Edgar Cayce. Of we nu wel of niet geloven dat Wilcock de reïncarnatie is van Edgar Cayce, het doet niets af aan het feit dat David Wilcock een zeer opmerkelijk wetenschapper is, die wetenschappelijk bewijs verzameld heeft om Edgar Cayce’s voorspellingen en Ra’s fysica van de ‘Law of One’ te onderbouwen.

David Wilcock formuleert actief een nieuw wetenschappelijk paradigma: hij brengt wetenschap en spiritualiteit bij elkaar tot een nieuw begripsniveau dat niet minder is dan een wetenschappelijke revolutie.

 

Vorige          Volgende


Reclame door Souls of Distortion

Souls of Distortion © 2006

Home: www.soulsofdistortion.nl